நேற்று மகனுடய ப்ரீ.கே.ஜி டீச்சரை பார்த்தேன்... (வயசு கொறஞ்சாப்ல ஆச்சு)... கொஞ்ச நேரம் பேசி விட்டு வந்ததில் ஒரு ஃப்ளாஷ் பேக்... அவன் எல்.கே.ஜி படிக்கும் போது நடந்தது... ஒரு நாள் ராதரி எதுக்கோ அவனை கோபித்துக் கொண்ட போது, "நானே இன்னிக்கி ஹெச்.ரூம் வாசல்ல ரொம்ப நேரம் நின்னேன்... கால்லாம் வலிக்கறது... நீ வேற திட்ற"... உடனே மெல்ட் ஆகி, "ஏண்டா செல்லம் இவ்வளவு நாழி சொல்லவே இல்ல... என்னடா கண்ணா ஆச்சு" எவ்ள்வ் கெஞ்சியும் சொல்லவே இல்ல... சரி நானும் அத்தோட விட்டுட்டேன். அடுத்த நாள் அவனை ஸ்கூல்ல விடப் போனப்ப, மேலேருந்து அவனோட ப்ரீ.கே.ஜி மிஸ் கையாட்டி என்ன கூப்டா... மேல போனா.. "பையன் சொன்னானா நேத்து என்ன நடந்ததுன்னு" எனக்கு ஒரே பயமாய்டுத்து... அச்சச்சோ என்ன நடந்திருக்கும்.. "இல்லியே " "நேத்து இவன் க்ளாஸ் டீச்சர் லீவு.. வேற டீச்சர்தான் இவங்கள பார்த்திட்டிருந்திருக்காங்க... அப்ப இவன் ஒரு பையன தூக்கி சுத்தியிருக்கான்... (எனக்கு அசந்தர்ப்பமா சிரிப்பு வந்தது... இவன் கொஞ்சம் ஆகிருதியான பையன்.. ஆனால், விஷமம், சேட்டை அடி தடில்லாம் எப்பவுமே கிடையாது) அதுக்கு அந்த டீச்சர் டேய் அவன கீழ போட்டேன்ன அவங்க அப்பா அம்மாக்கு யார்றா பதில் சொல்றதுன்னு கேட்டுருக்காங்க.. அதுக்கு இவன் திமிராய் நான் சொல்லிப்பேன்னு மரியாதை இல்லாம சொல்லி இருக்கான்... மேட்டர் ஹெ.எம் வரைக்கும் போய், அப்புறம் என்னாலதான் அவன மேனேஜ் பண்ண முடியும்னு கூப்டாங்க... நான் போய் அந்த மிஸ்கிட்ட சாரி கேளுடான்னு சொன்னதுக்கு சாரி. பூரி குப்பை தொட்டி லாரின்னு சொல்றான் ... டோடல் மிஸ் பிகேவியர் ... போன வருஷம்லாம் இப்படி இல்ல... ஹீ இஸ் நோ மோர் ய சைல்ட்... அடுத்த வருஷம் ஹையர் க்ளாஸ் போறச்ச (எனக்கு ஒரு டவுட்டு பய புள்ள புத்திசாலியா இருக்கானுட்டு அடுத்த வருஷம் பத்தாவதுல. போட்ருவாங்களோன்னுட்டு) இதெல்லாம் எண்டெர்டெயின் பண்ண மாட்டாங்க... நீங்க கொஞ்சம் அட்வைஸ் பண்ணுங்க ".... அப்பா ஒரு வழியா மூச்சு விட்டாங்க .... சரி என்று சொல்லி விட்டு வந்தேன்.... ஆனால் எல்லா டீச்சரையும் உட்கார வச்சு அட்வைஸ் பண்ண சந்தர்ப்பமே கிடைக்காமல் போச்சு ஒரு வருடத்தில் அவனை வேறு பள்ளியில் சேர்த்ததால்...