Monday, February 15, 2010

ட்யூஷன் அவலம்

சின்ன க்ளாஸ்ல இருந்து பெரிய க்ளாஸ் வரை ட்யூஷன் அனுப்ப பல காரணங்கள்

பள்ளியில் ஒழுங்காக சொல்லி கொடுக்காமல் இருப்பது, பெற்றோருக்கு நேரம் இல்லாதது அல்லது அவர்களுக்கு அந்த பாடங்களை சொல்லி கொடுக்க தெரியாமல் இருப்பது.
இதை நன்கு பயன் படுத்தி கொள்கிறார்கள் ட்யூஷன் ஆசிரியர்கள்.
இப்பொழுதெல்லாம் வருடாந்திர ஃபீஸ்தான் வாங்கிக் கொள்கிறார்கள். சரியா எடுக்கலன்னு
பாதில பசங்க நின்னுட்டா அவங்களுக்கு வருமானம் போய்டும்ல. பணம் சம்பாதிப்பதில் கவனம் கூடி செய்யும் வேலையில் நேர்மை குறைந்து போனது வருந்தத்தக்கது. ஐம்பதுக்கும் மேற்பட்டவர்க்கு வகுப்பு எடுக்கும் போது அது பள்ளியை விட மோசமாகி விடுகிறது. மதிப்பெண் குறைவாக வாங்கும் மாணவர்களை (அவர்களிடம்தானே அதிக அக்கறை காட்ட வேண்டும்)தனிப்பட்ட முறையில் கவனிக்க முடிவதில்லை.

சின்ன க்ளாஸ் ட்யூஷன் அத விட கொடுமையா இருக்கு. LKG ல ஆரம்பிச்சு ட்யூஷன் எடுக்கறாங்க. ரொம்ப படிக்காதவங்க சின்ன க்ளாஸ்லய போட்டுடறாங்க. (இங்க மாசா மாசம் ஃபீஸ் வாங்குவாங்க)

எனக்கு தெரிஞ்சு ஒரு பெண்மணி இந்த மாதிரி க்ளாஸ் எடுக்கறாங்க. LKG முதல் ஆறு ஏழு வகுப்பு வரை உள்ள குழந்தைகள் அவளிடம் வருகின்றன. வகுப்பு எடுக்க ப்ரத்யேகமாக இடம் எல்லாம் கிடையாது. ஹால் அல்லது பெட் ரூமில் எல்லா குழந்தைகளும் ஒரே சமயத்தில் வாய் விட்டு சத்தமாக எதையாவது படித்துக் கொண்டு இருக்கும். நாம் போனால் இதற்கு நடுவிலேயே உரத்த குரலில் நம்முடன் பேசுவதும், நடுவில் ஃபோன் வந்தால் பேசுவதும் ஒரே இடத்தில்தான். ஒரு நாள் என்னை காத்திருக்க சொல்லி விட்டு ஒரு குழந்தைக்கு பாடம் சொல்லி கொடுத்தாள்.

topic: even number odd number

” சொல்லு எதெல்லாம் ஆட் நம்பர்” (செம சவுண்ட்)

“one, three, five, eight"

நறுக்கென்று ஒரு கிள்ளு தொடையில்.

என்னை பார்த்து,
“இதுகெல்லாம் படிக்கலேன்னு யார் குறை பட்டா”

(கிட்டதட்ட கண்ணில் ஜலம் வந்து விட்டது எனக்கு அந்த குழந்தையை பார்த்த போது)

குழந்தையின் காதை திருகி,

“நான் என்ன சொன்னேன், எதையெல்லாம் வகுத்தா zero வருமோ அது even , zero வரலேன்ன odd" (எதால வகுக்கனும் அந்த கடவுளுக்குத்தான் வெளிச்சம்)

“நான் அப்புறமா கார்த்தால நீங்க ஃப்ரீயா இருக்கறச்ச வரேன்னு” சொல்லிட்டு எஸ் ஆயிட்டேன்.

இரண்டு நாட்களுக்கு அந்த குழந்தையின் முகம் கண்களில் வந்து கொண்டே இருந்தது.

இது மாதிரி எத்தனை குழந்தைகளோ? எத்தனை ஆசிரியர்களோ?